mainimg
Código: AL088
-
Arboredo Singular
Localización

Zona verde

Parque da Alameda

Barrio

Cidade histórica

Parroquia

San Fructuoso

Identificación

Nome científico

Morus alba L.

Nome común en galego

Moreira ou moreira branca

Nome común en castelán

Morera

Información

Características

Está enxertada e modificada para conseguir un porte pendular, no que a súa copa en forma de parasol dálle un aspecto de paraugas.

Orixe e distribución

Tanto a moreira como a seda proceden de Asia, non coñecéndose en occidente até o século VI cando os monxes nestorianos introduciron as especies da moreira e a eiruga de seda (Bombyx mori) no Mediterráneo. España e Italia convertéronse en grandes produtores, sobre todo na zona de Andalucía e Murcia, que trasladarán esta industria ás colonias americanas.

Descrición

Árbores de personalidade incerta, con algúns trazos que poden variar profundamente dun individuo a outro e mesmo na mesma planta, en especial no que se refire ás características da folla e á súa tendencia sexual. Ademais, a moreira branca (Morus alba) e a negra (Morus nigra) son dúas especies moi similares, cuxo carácter diferenciador máis patente é a cor dos seus froitos.

Árbores de crecemento rápido e talla media, que poden chegar a alcanzar os 15 metros e vivir arredor dos 100 anos. Teñen a copa ampla e redondeada, moi ramificados dende a base e co tronco groso e breve de cortiza parda-grisácea que se racha coa idade.

Follas simples, con pecíolo longo e gordo, de bordo dentado ou serrado. A forma máis común é a de forma de corazón, mais con variabilidade foliar xa que poden aparecer follas máis ou menos lobuladas, mesmo nun mesmo individuo. Son de cor verde lustrosa pola face e co envés sen pelos, mentres que as da moreira negra teñen unha tonalidade máis escura e posúen unha pilosidade densa na súa cara inferior.

As flores son unisexuais, pequenas e verdosas, dispostas en acios curtos na árbore entre abril e maio. Existen individuos macho, femia ou con flores de ambos os sexos á vez. Os froitos son pequenos e carnosos, reunidos do mesmo xeito que as flores das que proceden, en curtos e apertados acios que coñecemos como mouras, que maduran no verán.

Etimoloxía

Morus é unha palabra latina que deriva do grego moron, que á súa vez provén do celta mor (negro). O epíteto latino alba alude á cor máis pálida dos seus froitos que na variedade Morus nigra.

Usos

A moreira foi cultivada dende antigo na China de forma intensiva pola industria téxtil, xa que as súas follas son o alimento da eiruga da seda que sincroniza o seu nacemento coa saída das novas follas da moreira. Á cría da eiruga da seda denomínase sericultura.

A seda foi comercializada en Europa procedente da China por medio da Ruta da Seda, establecida cara o século VI cara a Constantinopla de Xustiniano e pola que viaxou Marco Polo a principios do século XIII. Recibe este nome por ser a seda a mercadoría máis valiosa das que circulaban por ela, mais non foi a única pois tamén comerciaban con especias, pedras preciosas e marfil. Na Península Ibérica o seu cultivo popularizouse tras a chegada dos árabes no 711.

As amoras serven para elaborar marmeladas e bebidas refrescantes. Consumidas frescas, presentan o inconveniente de tinguir de vermello as mans e a boca. Teñen efecto laxante e son ricas en vitamina C. A madeira, resistente e duradeira, é apreciada en carpintería, ebanistería e tornería.

Fotos actuais


Ayúdenos a mejorar nuestra traducción de su idioma

Puedes cambiar cualquier texto haciendo click (presiona Enter después de hacer el cambio)