Palmeira canaria dos Xardíns de Mosquera Pérez

Código: XM002

Arboredo Singular

Localización

Zona verde

Xardíns de Mosquera Pérez

Barrio

Vista Alegre-San Xoán

Parroquia

San Fructuoso

Identificación

Nome científico

Phoenix canariensis Hort. Ex Chabaud

Nome común en galego

Palmeira canaria

Nome común en castelán

Palmera canaria

Biometría

Perímetro normal

2 metros

Altura

16 metros

Diámetro de copa

6 metros

Idade estimada

60 anos

Información

Características

Tres palmeiras canarias de grande altura ocupan un pequeno espazo verde triangular á beira da rúa dos Pelamios, que forma parte dos Xardíns de Mosquera Pérez. Estas tres palmeiras teñen unha altura e características similares, o que fai que formen un fermoso grupo.

Orixe e distribución

As palmeiras e os palmitos forman parte dun grupo de plantas ao que se coñece de xeito xenérico co nome de palmas. Na Península Ibérica existen moitos tipos de palmeiras ornamentais procedentes de todo o mundo, mais só existen dúas nativas: o palmito mediterráneo e a palmeira canaria.

Esta palmeira ten a súa orixe nas Illas Canarias. Foi coñecida en 1840 polo botánico inglés Philip Parker Webb que estudou, xunto con Berthelot, a flora do arquipélago. Con posterioridade cultivouse por toda a rexión mediterránea e suroeste de Europa.

Descrición

Esta monocotiledónea é algo máis pequena do que é a palmeira datileira, xa que non supera os 20 metros de altura. Como todas as árbores deste grupo, presenta un tronco cilíndrico, non cónico como é o habitual entre as dicotiledóneas. A madeira está constituída por diferentes fascículos que, nun corte transversal do tronco, se distribúen de forma irregular, sen formar as liñas de crecemento.

As follas teñen uns 5 metros e dispóñense na parte superior do fuste a modo de roseta. En condicións normais quedan prendidas ao tronco durante varios anos, mais nas cultivadas son retiradas para deixar o fuste limpo e evitar que caian ao chan.

É unha especie afín á palmeira datileira (Phoenix dactylifera), mais neste caso o froito, que se desenrola das inflorescencias, é unha drupa moi dura e non comestible.

Etimoloxía

O nome xenérico procede de phoinix que en grego significa á vez palmeira e fenicio, pois os helenos coñeceron as palmeiras por medio daquel pobo. Hai quen apunta á relación deste nome co da ave mitolóxica fénix. O epíteto latino canariensis alude á súa orixe nas Illas Canarias.

Usos

Polo seu porte esvelto e exótico, en Europa cultívase principalmente como árbore de aliñación ornamental en urbanizacións e parques.

O palmeiral de Elxe configura unha paisaxe única dende hai máis de 1.000 anos, pois foi orixinado polos árabes con máis de 200.000 exemplares, sendo deste xeito o maior de Europa. Foi unha plantación realizada no século X con fins agrarios, para delimitar as parcelas das hortas nun sistema de cultivo andalusí, polo que visto dende o aire forma cuadrículas.

Os dátiles da palmeira canaria non son comestibles, mais poden usarse de forraxe para o gando. Do seu zume, rico en azucres, extráese un xarope coñecido como guarapo, mel de palma ou lagmi, de gusto a orchata e co que se elabora augardente e mel. No ámbito rural canario, empréganse distintas partes desta árbore para fabricar teitos, vasoiras, sombreiros, esteiras ou redes de pesca.

Fotos actuais

❮❯